μεμπτέος

English (LSJ)

α, ον,
A to be blamed, Gorg.Hel.19, A.D.Pron.49.13.
II -τέον, one must blame, reject, Str.1.2.1, Sor.1.21, Plot.3.2.7.

Greek (Liddell-Scott)

μεμπτέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ μέμφομαι, ὃν πρέπει τις νὰ μεφθῆ, ψέξῃ, ἄξιος μομφῆς, Ἰουστίνου Μάρτ. Ἀπολογ. 1. 43. ΙΙ. μεμπτέον, ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ μεμφθῇ, Πλωτῖν. 3. 2, 7.

Greek Monolingual

-α, -ο (Α μεμπτέος, -α, -ον) μέμφομαι
αξιόμεμπτος, αξιοκατάκριτος.