πατροποίητος
From LSJ
ὥσπερ λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος, ἀτάκτως μὲν ἐρριμμένα οὐδὲν χρήσιμά ἐστιν → just as stones and bricks, woodwork and tiles, tumbled together in a heap are of no use at all (Xenophon, Memorabilia 3.1.7)
English (LSJ)
πατροποίητον, adopted as a father, Supp.Epigr.6.77 (Galatia, iii A. D., in form -πόητος), Klio 24.61 (Galatia, written -φοίητος—.
Greek Monolingual
και πατροπόητος και πατροφοίητος, -ον, Α
αυτός που έγινε σαν πατέρας κάποιου, θετός πατέρας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πατήρ, πατρός + -ποίητος (< ποιητός < ποιῶ), πρβλ. θεοποίητος].
