μεμονωμένως

Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch

Menander, Monostichoi, 562

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: μεμονωμένως	Medium diacritics: μεμονωμένως	Low diacritics: μεμονωμένως	Capitals: ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΩΣ
Transliteration A: memonōménōs	Transliteration B: memonōmenōs	Transliteration C: memonomenos	Beta Code: memonwme/nws

English (LSJ)

Adv., (μονόω) singly, v.l. in Corn.ND14.

[Seite 129] adv. zu part. perf. pass. von μονόω, vereinzelt, einsam, Cornut. 16.

μεμονωμένως: ἐπίρρ. (μονόω) μόνος, κατὰ μόνας, Κορνοῦτ. περὶ Θεῶν Φύσ. 16 (14).

και μεμονωμένα (Α μεμονωμένως)
επίρρ. χωριστά, κατ' ιδίαν, απομονωμένα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεμονωμένος, μτχ. μεσ. παρακμ. του ρ. μονῶ].