ὑπότοπος

English (LSJ)

ὑπότοπον, suspicious, Polem.Phgn. 37 (sed leg. καχύποπτοι).

German (Pape)

[Seite 1236] = ὕποπτος, verdächtig, zw.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπότοπος: -ον, ὁ ὑποτοπῶν, ὑποπτεύων, Πολέμων ἐν Φυσιογν. σ. 265 (ἔνθα ἀντὶ τοῦ καὶ ὑπότοποι ἀναγνωστέον καχύποπτοι).

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που υποψιάζεται κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. παρ. του ρ. ὑποτοπῶ «υποπτεύω»].