ἐρημίτης

English (LSJ)

[ῑ], ου, ὁ, of the desert, ὄνος ib. Jb. 11.12.

Greek (Liddell-Scott)

ἐρημίτης: ῑ, ου, ὁ, ὁ τῆς ἐρήμου, ὄνος, ἄγριος ὄνος, Ἑβδ. (Ἰὼβ ΙΑ΄. 12). ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., ἐρημίτης, μοναχὸς ζῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, Παλλαδ. Λαυσ. 1212C, Ἀποφθ. Πατέρ. 240Α, κλ.

German (Pape)

[ῑ], ὁ, der Einsiedler, K.S.