βουκέρως
From LSJ
Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
English (LSJ)
ων, gen. ω,
A horned like an ox or horned like a cow, ἄγαλμα Hdt.2.41; βουκέρως παρθένος, of Io, A. Pr.588 (lyr.); Ἴακχος S.Fr.959.
II = βούκερας, fenugreek, Trigonella foenum-graecum Dsc.2.102.
French (Bailly abrégé)
ως, ων ; gén. ω;
aux cornes de bœuf.
Étymologie: βοῦς, κέρας.
