ἀδιεξίτητος

Ὥσπερ οἱ ἐρωτικοὶ ἀπὸ τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν ὁδῷ προϊόντες ἐπ' αὐτὴν καταντῶσι τὴν μίαν τῶν καλῶν πάντων καὶ νοητῶν ἀρχήν → Just as lovers systematically leave behind what is fair to sensation and attain the one true source of all that is fair and intelligible

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἀδιεξίτητος	Medium diacritics: ἀδιεξίτητος	Low diacritics: αδιεξίτητος	Capitals: ΑΔΙΕΞΙΤΗΤΟΣ
Transliteration A: adiexítētos	Transliteration B: adiexitētos	Transliteration C: adieksititos	Beta Code: a)dieci/thtos

English (LSJ)

ἀδιεξίτητον, (διέξειμι)
A that cannot be exhausted, inexhaustible, infinite in extent or infinite in duration, Arist.Ph.207b29, cf. Alex.Aphr.in Top. 86.27, Plot.2.4.7, al.; αἰών Ph.1.554.
2 with no outlet, dead end, ἄγυια Orib.9.20.3.

-ον
I 1fil. que no puede ser recorrido de principio a fin e.e. inacabable, ilimitado, inconmensurable τὸ ἄπειρον Arist.Ph.207^b29, Plot.2.4.7, Phlp.Aet.10.21, cf. Alex.Aphr.in Top.86.27, Ph.2.204, αἰών Ph.1.554
•subst. τὸ ἀδιεξίτητον = inconmensurabilidad διὰ τὸ ἀδιεξίτητον ἄπειρον ὕπαρχον Procl.Inst.94
•subst. τὸ ἀδιεξίτητον = lo inescrutable τοῦ ζητουμένου Gr.Nyss.Eun.1.368.
2 que carece de salida ἄγυια Orib.9.20.3, ὁδός Socr.Sch.HE 1.20.10, ὁ τοῦ βίου λαβύρινθος Gr.Nyss.Or.Catech.87.10.
II adv. ἀδιεξιτήτως = de modo inagotable, ilimitadamente ἄπειρον ὑποτίθεται ὡς ἀ. καταμετρουμένον Simp.in Cat.147.15.

ἀδιεξίτητος: -ον, (διέξειμι) ὅ,τι δὲν δύναταί τις νὰ διεξέλθῃ, νὰ ἐξακριβώσῃ, Ἀριστ. Φυσ. 3. 7, 5, «ἀδιεξέλευστος», Σουΐδ.

ἀδιεξίτητος: (ξῐ) не могущий быть пройденныи до конца, т. е. необозримый, бесконечный (τὸ ἄπειρον Arst.; ὑπόθεσις Sext.).

nicht durchzugehen, nicht auseinander zu setzen, Arist. phys. ausc. 3.7 und Sp.