Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

offensus

From LSJ
Revision as of 14:05, 13 February 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "post-class" to "post-class")

Οὐδ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο, πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι → Nor will anything else divide us from our love before the fate of death enshrouds us

Apollonius of Rhodes, Argonautica, 3.1129f.

Latin > English

offensus offensa -um, offensior -or -us, offensissimus -a -um ADJ :: offensive, odious
offensus offensus offensus N M :: collision, knock

Latin > English (Lewis & Short)

offensus: a, um, Part. and P. a., from 1. offendo.
offensus: ūs, m. 1. offendo,
I a striking against, a shock (poet. and in post-class. prose).
I Lit., Lucr. 2, 223; 4, 359; Tert. adv. Marc. 4, 39.—
II Transf.
   a A lighting upon, meeting with: per offensus armorum, Stat. Th. 12, 283.—
   b An offence, vexation, annoyance: sin vita in offensu est, Lucr. 3, 941.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) offēnsus,¹³ a, um,
1 part. de offendo
2 adjt, a) offensé, irrité, mécontent, hostile : Cic. Att. 1, 17, 7 ; Tusc. 5, 106 ; quem sibi offensiorem sciebat esse Cic. Clu. 172, celui qu’il savait plus hostile contre lui ; animus in aliquem offensior Cic. Att. 1, 5, 5, sentiments un peu trop hostiles à l’égard de qqn ; b) odieux, détesté : Cic. Verr. 2, 3, 145 ; alicui Cic. Sest. 125, odieux à qqn, détesté de qqn, cf. Cic. Clu. 158 || offensum est quod... lædit Cic. Inv. 1, 92, est odieux ce qui blesse...
(2) offēnsŭs,¹³ ūs, m.,
1 action de heurter, heurt, choc : Lucr. 2, 223 ; 4, 359
2 [fig.] sin vita in offensu est Lucr. 3, 941, si au contraire la vie t’importune, t’est à charge.

Latin > German (Georges)

(1) offēnsus1, a, um, s. 2. offendo.
(2) offēnsus2, ūs, m. (offendo), das Anstoßen, I) eig., Sing. bei Lucr. u. Tert., Plur. bei Lucr. – dah. das Stoßen auf, Begegnen, Stat. Theb. 12, 283. – II) übtr., der Anstoß, sin vita in offensu est, dir ein Anstoß-, dir verhaßt ist, Lucr. 3, 939.