Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

offensus

From LSJ

Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous

Euripides, Melanippe Captiva, Fragment 6.11

Latin > English

offensus offensa -um, offensior -or -us, offensissimus -a -um ADJ :: offensive, odious
offensus offensus offensus N M :: collision, knock

Latin > English (Lewis & Short)

offensus: a, um, Part. and P. a., from 1. offendo.
offensus: ūs, m. 1. offendo,
I a striking against, a shock (poet. and in post-class. prose).
I Lit., Lucr. 2, 223; 4, 359; Tert. adv. Marc. 4, 39.—
II Transf.
   a A lighting upon, meeting with: per offensus armorum, Stat. Th. 12, 283.—
   b An offence, vexation, annoyance: sin vita in offensu est, Lucr. 3, 941.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) offēnsus,¹³ a, um,
1 part. de offendo
2 adjt, a) offensé, irrité, mécontent, hostile : Cic. Att. 1, 17, 7 ; Tusc. 5, 106 ; quem sibi offensiorem sciebat esse Cic. Clu. 172, celui qu’il savait plus hostile contre lui ; animus in aliquem offensior Cic. Att. 1, 5, 5, sentiments un peu trop hostiles à l’égard de qqn ; b) odieux, détesté : Cic. Verr. 2, 3, 145 ; alicui Cic. Sest. 125, odieux à qqn, détesté de qqn, cf. Cic. Clu. 158 || offensum est quod... lædit Cic. Inv. 1, 92, est odieux ce qui blesse...
(2) offēnsŭs,¹³ ūs, m.,
1 action de heurter, heurt, choc : Lucr. 2, 223 ; 4, 359
2 [fig.] sin vita in offensu est Lucr. 3, 941, si au contraire la vie t’importune, t’est à charge.

Latin > German (Georges)

(1) offēnsus1, a, um, s. 2. offendo.
(2) offēnsus2, ūs, m. (offendo), das Anstoßen, I) eig., Sing. bei Lucr. u. Tert., Plur. bei Lucr. – dah. das Stoßen auf, Begegnen, Stat. Theb. 12, 283. – II) übtr., der Anstoß, sin vita in offensu est, dir ein Anstoß-, dir verhaßt ist, Lucr. 3, 939.

Latin > Chinese

offensus, a, um. part. p. c. :: 見掽掽損者不悦人恨討人嫌