Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
λακτίζω, ἐπικροτέω, γδουπέω, δουπέω, γδουπέω, ἐπιδουπέω, ἐπιγιατίδουπέω, κομπέω, κλάζω, παταγέω, κρούω, ἐπικτυπέω, θυροκοπέω, κόπτω, ἐγκροτέω, συγκροτέω, κροτέω, ὀρχέομαι