ἀκροβελίς
Δυσαμένη δὲ κάρηνα βαθυκνήμιδος ἐρίπνης / Δελφικὸν ἄντρον ἔναιε φόβῳ λυσσώδεος Ἰνοῦς (Nonnus, Dionysiaca 9.273f.) → Having descended from the top of a deep-greaved cliff, she dwelt in a cave in Delphi, because of her fear of raving/raging Ino.
English (LSJ)
-ίδος, ἡ, (ὀβελός)
A point of dart, Archipp.10.
II = εἶδος ἀκοντίου, Suid.
Spanish (DGE)
-ίδος, ἡ
• Prosodia: [-ῐ-]
1 punta de asador Archipp.9, cf. ἀκροβελίδες· ἄκρα τοῦ ὀβελίτου ἄρτου ἢ τῶν ὀβελίσκων Hsch.
2 cierto dardo Sud.
German (Pape)
[Seite 82] ίδος, ἡ, Spitze des Bratspießes, Archipp. B. A. 371.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκροβελίς: -ίδος, ἡ, ἡ αἰχμὴ βέλους ἢ ὀβελός, «σοῦβλα». Ἄρχιππ. ἐν «Ἡρακλεῖ γαμοῦντι» 3.
Greek Monolingual
ἀκροβελίς (-ίδος), η (AM)
μσν.
1. «τὰ ἄκρα τῶν ὀβελῶν ἢ τοῦ ὀβελίου ἄρτου» (Μέγα Ετυμ.)
2. είδος ακοντίου (Σούδα)
αρχ.
η αιχμή του βέλους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + ὀβελός.
