ἀπόφημι
προγράψαντες οὖν τά τε θεωρήματα καὶ τὰ ἐπιτάγματα τὰ χρεῖαν ἔχοντα εἰς τὰς ἀποδείξιας αὐτῶν μετὰ ταῦτα γραψοῦμές τοι τὰ προκείμενα → having therefore written at the beginning the theorems and the postulates that are necessary for their proofs, we will then write out for you the propositions
English (LSJ)
fut. -φήσω: aor. 1
A ἀπέφησα Pl.Tht.166a, al.:—speak out, declare flatly or plainly, ἀντικρὺ δ' ἀπόφημι γυναῖκα μὲν οὐκ ἀποδώσω κτλ. Il.7.362:—Med., ἀγγελίην ἀπόφασθε 9.422.—In this sense only Ep. II say no, S.OC317, etc. 2 c. acc., deny, οὔτε σὺ φῂς ἃ ἐρωτῶ οὔτε ἀπόφῃς Pl.Prt.360d, cf. X.Cyr.6.1.32, Arist.APo.71a14, al.; opp. κατάφημι, Id.Int.17a31, al.; ἀ. τι κατά τινος, opp. καταφάναι, Id.Metaph.1007b22; negative, τι Id.Rh.1412b10, Po.1457b31; μὴ γεγονέναι Plu.Alc.23.
German (Pape)
[Seite 334] (s. φημί), 1) gerad heraus sagen, bestimmt berichten, ἀντικρὺ δ' ἀπόφημι Il. 7, 362; med., ἀγγελίην ἀπόφασθε, sagt die Botschaft gerad heraus, 9, 422. 649. – 2) verneinen, läugnen, widersprechen, Ggstz φημί, Soph. O. C. 318; Plat. Prot. 360 d, u. öfter bei diesen u. Folgdn; mit μή, ἀπέφησε μὴ γεγονέναι ἐξ αὐτοῦ Plut. Alc. 23. Vgl. ἀπεῖπον.