μεσόω
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
English (LSJ)
(μέσος)
A to be in or at the middle, τόδ' ἴσθι, μηδέπω μεσοῦν κακόν A.Pers.435; ἐν ἀρχῇ πῆμα κοὐδέπω μεσσῖ E.Med.60; ἐπειδὴ τὸ δρᾶμα ἤδη μεσοίη Ar.Ra.924; esp. of Time, μεσοῦσα ἡμέρη midday, Hdt. 3.104; θέρους μεσοῦντος in midssummer, Th.5.57; ἐν [ἐνιαυτῷ] μεσοῦντι X.HG2.2.24; πρὸς ἥλιον μεσοῦντα to wards midday, Thphr.CP2.4.8; μεσούντων τῶν ζῳδίων Hipparch.2.3.19. 2 c. gen., to be in the middle of, τῆς ἀναβάσιος Hdt.1.181; τὰ δὲ καὶ μεσοῦν τούτων Pl.R. 618b; μεσοῦντα τῆς ἀρχῆς in the middle of his time of office, Sch. Aeschin.3.12: and c. part., μεσοῦν δειπνοῦντας Pl.Smp.175c.
German (Pape)
[Seite 141] in der Mitte, halb sein; εὖ νῦν τόδ' ἴσθι μηδέπω μεσοῦν κακόν, Aesch. Pers. 427, wie ἐν ἀρχῇ πῆμα κοὐδέπω μεσοῖ, Eur. Med. 60; ἐπειδὴ τὸ δρᾶμα μεσοίη, Ar. Ran. 922; ἡμέρα μεσοῦσα, Mittag, Her. 3, 104; θέρους μεσοῦντος, Thuc. 6, 30; ἐν μεσοῦντι ἐνιαυτῷ, Xen. Hell. 2, 2, 20; ᾤμην γε μεσοῦν αὐτὸν τὸν λόγον, Plat. Phaedr. 241 d; κατ' ἀρχὰς – καὶ μεσοῦσιν, Polit. 265 b; auch = in der Mitte sein, die Mitte halten, Her. 4, 181, c. gen., wie τὰ δὲ καὶ μεσοῦν τούτων, Plat. Rep. X, 618 b, v. l. μέσον; c. part., σφᾶς μεσοῦν δειπνοῦντας, sie seien mitten im Essen gewesen, Conv. 175 c; – auch = sich ins Mittel schlagen, vermitteln.
