ἀνατρέπω

English (LSJ)

poet. ἀντρ-, Aeol. aor.

   A ὀνέτροπε Alc.Supp.25.7: pf. -τέτροφα S.Tr.1009, And.1.131, later -τέτρᾰφα Din.1.30 codd., v.l. in D.18.296, Aeschin.1.190, 3.158: aor. 2 Med. ἀνετράπετο in pass. sense, Il.6.64, 14.447 (only here in Hom.), Pl.Cra.395d, Theoc. 8.90: aor. 2 Pass., Alex.76.3, etc.:—overturn, upset, Act., Archil.56.3, Alc.l.c.; τράπεζαν D.19.198, cf. Sch.ad eund.24.136; in Hom. ἀνετράπετο, = ὕπτιος ἔπεσεν, Il.6.64; ἀνατετραμμένος Ar.Ra.543; freq. of ships, Pl.Lg.906e, Arist.Rh.1398b7, etc.; ἂν ἀνατραπῆ γὰρ πλοῖον Alex.l.c.; τὴν σωφροσύνην, τὸν βίον ἅπαντα And.1.131, cf. Plu. Pomp.46.    b Medic., upset, στόμαχον Gal.12.911: so abs., create nausea, Aristaenet.1.12.    2 overthrow, ruin, πρόρριζον ἀνατρέψαι τινά Hdt.1.32, cf. 8.62; μὴ . . δαίμων . . ἀντρέψῃ ποδὶ ὄλβον A.Pers. 163; λακπάτητον ἀ. χαράν S.Ant.1275; πλοῦτον And.1.131; πόλιν Ar.V.671; πολιτείαν, οἰκίαν, Pl.Lg.709a, R.471b; τὰ τῶν Ἑλλήνων D.18.143:—Pass., ἤρυξε πόλιν μἀνατραπῆναι A.Th.1082; ὁ βίος ἀνατετραμμένος ἂν εἴη Pl.Grg.481c, etc.    3 upset in argument, refute, Ar.Nu.901; ἀ. πρόβλημα Alex.Aphr.in Top.514.28.    II Pass., to be upset, disheartened, ἀνετράπετο φρένα λύπᾳ Theoc.8.90; ταῖς ψυχαῖς ἀ. Plb.21.25.8.    2 c. acc., to be checked in, diverted from, ὁρμήν J.BJ 2.15.6; τὴν φιλαργυρίαν 2.14.6.    3 to be turned back, εἰς χώραν Herm. ap. Stob.1.49.68.    4 to be made null and void, Just. Nov.2.2Intr.    III stir up, arouse, ἀνατέτροφας ὅ τι καὶ μύσῃ S.Tr. 1009:—Pass., of the sea in a storm, Arist.HA600a4, etc.    IV intr. in Act., slip, trip up, Plu.2.631c; of a ship, capsize, D.Chr.34.32.

German (Pape)

[Seite 211] (perf. ἀνατέτραφα, Din. 3, 4; Dem. 1, 30; Aesch. 1, 190; ältere Form ἀνατέτροφα, Soph. Tr. 1005; Andoc. 1, 131), umkehren, umstürzen; ἀνετράπετο, aor. med. in passiver Bdtg, er stürzte köpflings nieder, Il. 6, 64. 14, 447; vgl. Plat. Euth. 278 d, wo nachher ὕπτιον ἀνατετραμμένον steht; ἂν ἀνατραπῇ πλοῖον Alex. Ath. VI, 226 f. wie ἐάν τις ἄκων πλοῖον ἀνατρέψῃ Aesch. 3, 158. Daher zerstören, zu Grunde richten, vernichten, πόλιν, ὄλβον, Aesch. Spt. 1068 Pers. 159; χαράν Soph. Ant. 1261; πρόῤῥιζον ἀνατρέψαι τινά, von Grund aus vernichten, Her. 1, 32; vgl. πόλιν ἄρδην ἀνατετραφώς Aesch. 3, 158; οἰκίας, πολιτείας, πᾶσαν πρᾶξιν, Plat. Rep. V, 471 b Legg. IV, 709 a Polit. 300 b; Luc. Tox. 14 u. a. Sp.; so pass., πάντα ἀνατετράφθαι, Plat. Soph. 234 d; aor. II. med. in passiv. Bdtg, ἡ πατρὶς ὅλη ἀνετράπετο Crat. 395 d; – τράπεζαν, den Wechslertisch umstoßen, Bankerott machen. Andocid. 1, 130. Auch durch Gründe widerlegen, Ar. Nubb. 897, eigtl. ἀντιλέγων, zu Boden schlagen. – Pass., niedergeschlagen sein, ἀνετράπησαν ταῖς ψυχαῖς, den Muth verlieren, Pol. 22, 8; D. Sic. 11, 31; ähnlich mitaor. med., ἀνετράπετο φρένα λύπᾳ Theocr. 8, 90.