ἐπίχειρον
Χρόνος δ' ἀμαυροῖ πάντα κεἰς λήθην ἄγει → Diesque celat omnia atque oblitterat → Die Zeit verdunkelt alles, gibt's dem Vergessen preis
English (LSJ)
τό, (χείρ)
A arm, LXX Je.31 (48).25. II in pl., ἐπίχειρα, τά, prop. wages of manual labour : hence, wages, pay, 1 of reward, Ar.V.581, Trag.Adesp.116, Theoc.Ep.18.8 ; ἀρετῆς ἐ. Pl. R.608c ; ironically in D.Ep.3.38, Plb.8.12.5, etc.: rarely in sg., Id.38.3.2. 2 more freq. of punishment, τοιαῦτα τῆς ὑψηγόρου γλώσσης.. τἀπίχειρα γίγνεται A.Pr.321, cf. Antipho 1.20, Arr.Epict.3.24.24, Ph.1.512, etc.; τῆς προπετείας πικρὰ κομίζονται τἀ. Phld.Ir.p.32 W.; ξιφέων ἐ. λαχοῦσα the wages of the sword, i.e. slaughter by it, S.Ant.820 (lyr.). (Sts. written ἐπιχείρια in codd., vulg. in Hp. Praec.1.)
German (Pape)
[Seite 1003] τό, Handgeld, nur im plur., Lohn, Belohnung, καὶ ἆθλα ἀρετῆς Plat. Rep. X, 608 c; vgl. Ar. Vesp. 581; Theocrit. ep. 16, 8; Babr. 5, 9. – Im schlimmen Sinne, Strafe, τοιαῦτα μέντοι τῆς ἄγαν ὑψηγόρου γλώσσης τἀπίχειρα γίγνεται, das ist der Lohn, Aesch. Prom. 319; οὔτε ξιφέων ἐπίχειρα λαχοῦσα, d. i. nicht durchs Schwert getödtet, Soph. Ant. 814; τὰ ἐπίχειρα ἔχει Antiph. 1, 20; τῆς ἀγνοίας κομίζεσθαι Pol. 4, 63, 1; τῆς ῥᾳθυμίας, λιχνείας, Luc. Tim. 4 de merc. cond. 24 u. Sp.
