μάλθα
Λόγος διοικεῖ τὸν βροτῶν βίον μόνος → Mortalium res sola regit oratio → Der Menschen Leben ordnet Redekunst allein
English (LSJ)
(Ar.Fr.157) or μάλθη (Cratin.204), ἡ,
A mixture of wax and pitch (cf. Fest.p.119 L.) for caulking ships, μάλθῃ τὴν τρόπιν παραχρίσας Hippon.50; for laying over writing-tablets, τὴν μάλθαν ἐκ τῶν γραμματείων ἤσθιον Ar.l.c.; ἐν μάλθῃ γεγραμμένη μαρτυρία D.46.11; μάλθης ἄναγνα σώματ' ἐκμεμαγμένα fashioned of wax (and melting with terror), S.Ichn.140. II a great fish, Ael.NA9.49, Opp. H.1.371; = πρῆστις, Suid. III also expld. by μαλακία καὶ τρυφ[ερ]ή, and ῥύπος ξηρός, Hsch.
German (Pape)
[Seite 90] ἡ, auch μάλθη, vgl. Lob. Phryn. 438, Wachs mit Pech vermischt, womit man z. B. den Schiffskiel überzog, um ihn wasserdicht zu machen, s. Harpocr.; welches Wachs, κηρὸς μεμαλαγμένος, VLL., B. A. 278 ist hinzugefügt ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον, ᾡ τὰ γραμματεῖα πράττεται; bes. also von dem Wachs der Schreibtafeln, ἐν μάλθῃ γεγραμμένην τὴν μαρτυρίαν, Dem. 46, 11, wo bemerkt wird, daß man darin leichter als bei einer andern Schrift, ἐν λευκώματι, Etwas ändern könne. – Auch ein großes, weiches Seethier, Ael. H. A. 9, 49; μάλθη θ' ἡ μαλακῇσιν ἐπώνυμος ἀδρανίῃσιν, Opp. Hal. 1, 371.
Greek (Liddell-Scott)
μάλθᾰ: ἢ μάλθη (Κρατῖν. ἐν «Πυτίνῃ» 24), ἡ, μῖγμά τι κηροῦ καὶ πίσσης πρὸς ἐπίχρισιν πλοίων, μάλθῃ τὴν τρόπιν παραχρίσας Ἱππῶναξ 41· ὡσαύτως πρὸς ἐπίχρισιν τῶν πρὸς γραφὴν πινακίδων, τὴν μάλθαν ἐκ τῶν γραμματείων ἤσθιον Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 206· ἐν μάλθῃ γεγραμμένη μαρτυρία Δημ. 1132. 13· ΙΙ. κητοειδής τις μαλακὸς ἰχθύς, Αἰλ. π. Ζ. 9. 49, Ὀππ. Ἁλ. 1. 371.