βουκολικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A rustic, pastoral, ἀοιδά Theoc.1.64,70, etc.; τὰ β. pastoral poetry, Hermog.Id.2.3.    2 β. μέτρον metre used by pastoral poets, Plu. Metr.2; τομή 'bucolic' caesura, ib.3.    II βουκολικός, ὁ, official in cult of Dionysus, IG22.1368.123.    2 bucolicon, = πάνακες Ἀσκληπίειον, Plin.HN25.31.

German (Pape)

[Seite 456] den Hirten betreffend, ἀοιδή, Hirtengesang, Theocr. 1, 64 u. öfter; τὰ βουκολικά, Hirtengedichte.

Greek (Liddell-Scott)

βουκολικός: Δωρ. βωκ-, ή, όν, ἀγροτικός, εἰς βουκόλους ἀνήκων, Θεόκρ. 1. 64, 70, κτλ.