τριχίασις
Δίωκε δόξην καὶ ἀρετήν, φεῦγε δὲ ψόγον → Virtutem sequere et laudem, fuge famam malam → Verfolge Ruhm und Tüchtigkeit, doch Tadel flieh
English (LSJ)
εως, ἡ,
A a disease of the eyelids, when they are introverted, and the lashes irritate the eye (opp. ἐκτρόπιον), Gal.19.437, Sever. ap. Aët. 7.68. II a disease of the urethra, when the urine is full of small hair-like substances, Gal.17(2).768. III a disease in the breasls of women giving suck, such that the nipples crack into fine fissures, Erot. 2 a fissure, scratch in a bone, Pall.in Hp.Fract. 12.273 C., [Gal.]14.782.
Greek (Liddell-Scott)
τρῐχίᾱσις: ἡ, νόσος τῶν βλεφάρων καθ’ ἣν στρέφονται πρὸς τὰ ἐντὸς αἱ βλεφαρίδες καὶ ἐρεθίζουσι τὸν ὀφθαλμὸν (ἀντίθετ. τῷ ἐκτρόπιον), Γαλην. ΙΧ, (2), 186D, πρβλ. τρίχωσις. ΙΙΙ. νόσος τῆς οὐρήθρας, καθ’ ἣν τὰ οὖρα εἶναι πλήρη μικρῶν τριχοειδῶν πραγμάτων, Γαλην. ΙΙΙ. νόσος τῶν γυναικείων μαστῶν ὅταν θηλάζωνται, ὅτε ἡ θηλὴ διασχίζεται εἰς λεπτὰς ἀποσχάσεις, «τριχίασις λέγεται ἡ περὶ τοὺς μαστοὺς ἀπόσχασις» (διάφ. γραφ. ἀπόσ?ασις) Ἐρωτιαν. 368. 2) μικρὸν σχάσμα τοῦ κρανίου, Παῦλ. Αἰγιν. 6, 9. - Πρβλ. Foës. Oecon.
