vengeance

From LSJ
Revision as of 13:54, 7 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b class="b2">Ion</b>" to "''Ion''")

Ἀκμὴ τὸ σύνολον οὐδὲν ἄνθους διαφέρει → Nil flore differt vegetus aetatis vigor → Des Lebens Blüte ist ganz wie der Blume Pracht

Menander, Monostichoi, 642

English > Greek (Woodhouse)

woodhouse 947.jpg

subs.

P. and V. τιμωρία, ἡ, τίσις, ἡ (Plat.), V. ποινή, ἡ, or pl. (rare P.), ἄποινα, τά (rare P.), ἀντίποινα, τά.

The day of vengeance: V. ἡμέρα δικηφόρος (Aesch., Ag. 1577).

Vengeance would have fallen on Aegisthus at last: V. δίκη τʼ ἂν ἦλθεν Αἰγίσθῳ πότε (Eur., El. 42).

Take vengeance (on), v.: P. and V. τιμωρεῖσθαι (acc. or absol.), ἀμύνεσθαι (acc. or absol.), ἀνταμύνεσθαι (acc. or absol.), ἀντιτιμωρεῖσθαι (acc. or absol.), μετέρχεσθαι (acc.). Ar. and V. ἀνταμείβεσθαι (acc. or absol.), τίνεσθαι (acc.), V. ἀποτίνεσθαι (acc.) (Eur., Ion, 972), ποινᾶσθαι (acc.), δίκας αἴρεσθαι παρά (gen.), ἀποτίνεσθαι δίκην (acc. or absol.); see punish.

Take vengeance for, v.: P. and V. ἀμύνεσθαι (acc.), τιμωρίαν λαμβάνειν (gen.), δίκην λαμβάνειν (gen.), τίσιν λαμβάνειν (gen.), V. ἄποινα μετέρχεσθαι (gen.), ἀντίποινα πράσσειν (gen.), τίνεσθαι (acc.), ἐκτίνεσθαι (acc.), ἐκπράσσειν (acc.), ἐκδικάζειν (acc.), Ar. ἀποτίνεσθαι (acc.); see punish.