σιτοφάγος

English (LSJ)

(parox.), ον,

   A eating corn or bread, Od.9.191, Hdt.4.100, Hecat.335 J.

German (Pape)

[Seite 886] Weizen, Getreide, Brot essend; Od. 9, 191; Her. 4, 109; gew. Bezeichnung der Menschen, wie σῖτον ἔδοντες, Luc. Alex. 15.

Greek (Liddell-Scott)

σῑτοφάγος: [ᾰ], -ον, ὁ τρώγων σῖτον ἢ ἄρτον, Ὀδ. Ι. 191, Ἡρόδ. 4. 109, - κοινὸν ἐπίθετον τῶν ἀνθρώπων, ὡς τὸ σῖτον ἔδοντες, ἀντίθετον τῷ ὀψοφάγος, Κλήμ. Ἀλ. 202.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui mange du pain.
Étymologie: σῖτος, φαγεῖν.