θρεπτικός
Περὶ τῶν Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος δογμάτων → On the Doctrines of Hippocrates and Plato
English (LSJ)
ή, όν,
A able to feed or rear, τινος Pl.Plt.267b, cf. 276b, 276c; nourishing, -ώτερα μῆλα Diph.Siph. ap. Ath.3.82f; -ώτατος οἶνος Mnesith.ib.1.32d. II of or promoting growth, ἡ δύναμις τῆς ψυχῆς θ. καὶ γεννητική Arist.de An.416a19; ἡ θ. ψυχή ib.415a23; τὸ θ. the principle of growth, Id.EN1102b11; ἡ θ. καὶ αὐξητικὴ ζωή ib. 1098a1; opp. φθαρτικός, Polystr.p.23 W. Adv. -κῶς Porph.Gaur.1.1. III causing to heal up, ἑλκῶν Dsc.1.43.
German (Pape)
[Seite 1217] zum Ernähren geschickt, dasselbe betreffend; τέ χνη Plat. Polit. 267 b, ζωή Arist. Eth. 1, 7, 12; Sp. θρεπτικώτερος, -τατος, Ath. I, 32 d III, 82 f.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
propre à nourrir ou à faire croître, gén..
Étymologie: τρέφω.