πρόσφυγος

English (LSJ)

ον,

   A fleeing for refuge, Aesop.417, v.l. in Hdn.5.3.10.

German (Pape)

[Seite 787] zu Einem od. wohin fliehend, Aesop.

Greek (Liddell-Scott)

πρόσφῠγος: -ον, ὁ καταφεύγων που πρὸς ἀσφάλειαν, πρόσφυξ, Κ. Πορφύρ. πρὸς τὸν υἱὸν Ρωμαν. 227, Αἰσώπ. Μῦθ. 39.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
qui se réfugie auprès de, qui cherche asile ou protection.
Étymologie: πρός, φυγή.