ἄσταχυς

English (LSJ)

υος, ὁ, (στάχυς with prothetic α):—

   A ear of corn, Il.2.148, Hdt.5.92.ζ, Call.Cer.20, etc.: metaph., βοστρύχων ἀστάχυες Philostr. Im.1.7, cf. Luc.Charid.3.    II bandage, Gal.18(1).813.

German (Pape)

[Seite 374] υος, ὁ, = στάχυς, mit euphon. α, Kornähre, Hom. Il. 2, 148 u. Sp. D.; Her. 5, 92; Plut.

French (Bailly abrégé)

υος (ὁ) :
épi de blé.
Étymologie: ἀ- prosth., στάχυς.