δυσπιστέω

Τὸν εὐτυχοῦντα καὶ φρονεῖν νομίζομεν → Fortuna famam saepe dat prudentiae → Von dem der glücklich, glaubt man auch, dass er klar denkt

Menander, Monostichoi, 497

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: δυσπιστέω	Medium diacritics: δυσπιστέω	Low diacritics: δυσπιστέω	Capitals: ΔΥΣΠΙΣΤΕΩ
Transliteration A: dyspistéō	Transliteration B: dyspisteō	Transliteration C: dyspisteo	Beta Code: duspiste/w

English (LSJ)

A mistrust, τινί Plu.2.593a.

[Seite 687] schwer glauben, τοῖς λεγομένοις Plut. gen. Socr. 23 A.

δυσπιστέω: δυσπιστῶ, δὲν ἐμπιστεύομαι, τινι Πλούτ. 2. 593 Α.

-ῶ :
f. δυσπιστήσω;
croire difficilement, τινι.
Étymologie: δυσ-, πιστός.