πολύκληρος

Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt

Menander, Monostichoi, 340

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: πολῠκληρος	Medium diacritics: πολύκληρος	Low diacritics: πολύκληρος	Capitals: ΠΟΛΥΚΛΗΡΟΣ
Transliteration A: polýklēros	Transliteration B: polyklēros	Transliteration C: polykliros	Beta Code: polu/klhros

English (LSJ)

ον,

A with a large portion of land, exceeding rich, Od.14.211, Theoc.16.83.

[Seite 664] eigtl. von od. mit großem Loose, mit großem Erbtheil, Vermögen, sehr reich; Od. 14, 211; Theocr. 16, 83.

πολύκληρος: -ον, ὁ ἔχων μέγαν κλῆρον, δηλ. μέγα μερίδιον γῆς, ὑπερβαλλόντως πλούσιος, Ὀδ. Ξ. 211, Θεόκρ. 16. 83.

ος, ον :
qui a recueilli de nombreux héritages, très riche.
Étymologie: πολύς, κλῆρος.