ὑπημύω

Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt

Menander, Monostichoi, 340

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ὑπημύω	Medium diacritics: ὑπημύω	Low diacritics: υπημύω	Capitals: ΥΠΗΜΥΩ
Transliteration A: hypēmýō	Transliteration B: hypēmyō	Transliteration C: ypimyo	Beta Code: u(phmu/w

English (LSJ)

[Seite 1205] s. das homer. ὑπεμνήμυκε, nach welchem Coluth. 322 sagt ὑπημύουσι παρειαί.

ὑπημύω: ἴδε ἐν λέξ. ὑπεμνήμυκε.

seul. pf. irrég. 3ᵉ sg. ὑπεμνήμυκε p. ὑπεμήμυκε avec redoubl p. ὑπήμυκε;
demeurer le visage morne et baissé.
Étymologie: ὑπό, ἠμύω.