Πολυδεύκης
From LSJ
ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame
English (LSJ)
εος, ὁ,
A Pollux, Il.3.237, Od.11.300: hence Adj. Πολυδεύκειος, Ep. fem. Πολυδευκεΐη, χείρ Call.Fr.496. II Adj. πολυδευκής, ές, v.l. for πολυηχής in Od.19.521 ap.Ael.NA5.38 (τὴν ποικίλως μεμιμημένην) and Hsch. (πολλοῖς ἐοικυῖαν, cf. δευκές). 2 = ποικίλος, μορφή prob. for -δερκής in Nic.Th.209. 3 (δεῦκος) very sweet, ἑλίχρυσος ib.625 (cf. Sch. ad loc.).
French (Bailly abrégé)
εος, -ους (ὁ) :
Pollux, fils de Zeus et de Léda, frère de Castor.
Étymologie: litt. « tout à fait brillant », de πολύς, *δεῦκος de même radic. que le lat. lux.
