ἀσχημάτιστος

English (LSJ)

[μᾰ], ον,

   A without form or figure, Pl.Phdr.247c, Arist.Ph.191a2.    2 that cannot be represented by a figure, Theol. Ar.11.    3 Astrol., not in aspect with other planets, Vett. Val.102.8, Anon.in Ptol.Tetr.104.    II not employing figures of speech, of orators, Plu.2.835b; φράσις D.H.Pomp.5, cf. Demetr.Eloc.67. Adv. -τως D.H.Rh.10.11.

German (Pape)

[Seite 382] ungeformt, formlos, οὐσία ψυχῆς Plat. Phaedr. 247 c; Plut.; bei Rhetor. ohne Redefigur, λόγος Dion. Hal.; auch adv.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσχημάτιστος: -ον, ὁ μὴ ἐσχηματισμένος, ἄνευ μορφῆς ἢ σχήματος, Πλάτ. Φαῖδρ. 247C, Ἀριστ. Φυσ. 1. 7, 12. ΙΙ. ἀνευ σχημάτων ῥητορικῶν, Δημήτρ. Φαλ. 67: ― Ἐπίρρ. -τως Διον. Ἁλ. π. Ρητ. 10. 11.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans forme, sans figure.
Étymologie: ἀ, σχηματίζω.