εὐθυρρήμων
From LSJ
Φιλεῖ δ' ἑαυτοῦ πλεῖον οὐδεὶς οὐδένα → Haud ullus alii quam sibi est amicior → Es liebt ja keiner einen andern mehr als sich
English (LSJ)
ον, gen. ονος, (ῥῆμα)
A plain-spoken, Cic.Fam. 12.16.3 (Comp.), Poll.5.119. Adv. -μόνως Id.4.24. II gloss on εὐθύγλωσσος, Sch.Pi.P.2.157.
Greek (Liddell-Scott)
εὐθυρρήμων: εὐθύρρημον, (ῥῆμα) παρρησίᾳ ὁμιλῶν, ὁ λέγων τὰ πράγματα ὡς ἔχουσιν, εὐθυεπής, Κικ. Fam. 12. 16, Πολυδ. Ε΄, 119. - Ἐπίρρ. -μόνως, Κλήμ. Ἀλ. 493.
French (Bailly abrégé)
ων, ον :
qui parle sans détour, franc;
Cp. εὐθυρρημονέστερος.
Étymologie: εὐθύς, ῥῆμα.
