νεόσσιον
εὐκαταφρόνητός ἐστι σιγηρὸς τρόπος → a way of life disposed to silence is contemptible (Menander)
German (Pape)
[Seite 244] τό, att, νεόττιον, dim. von νεοσσός, junger Vogel, bes. Küchlein, Ar. Av. 547, νεόττιον τοῦ πατρός, 767; aber auch von anderen Thieren, Arist. H. A. 4, 9. 5, 8; Ael. H. A. 17, 15; auch = Kindchen (die Accentuation νεοσσίον ist falsch).
Greek (Liddell-Scott)
νεόσσιον: Ἀττ. νεόττιον, τό, ὑποκορ. τοῦ νεοσσός, νεοττός, νέον πτηνόν, μικρὸν ὀρνίθιον νεωστὶ ἐκκολαφθέν, Ἀριστοφ. Ὄρν. 767, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 9, 15. 2) ὁ κρόκος (πρβλ. λέκιθος), Μένανδρ. ἐν «Ἀνδρίᾳ» 2, Δίφιλ. ἐν Ἀδήλ. 40˙ - καθ’ Ἡσύχ.: «νεόττιον˙ Ἀττικοὶ τοῦ ᾠοῦ τὴν λέκιθον˙ καὶ τὸ ὑφ’ ἡμῶν νεοττός». - Περὶ τοῦ τύπου νόττιον, ἴδε νεοσσός ἐν τέλ.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 petit d’un oiseau;
2 jaune d’œuf.
Étymologie: νεοττός.
