περίτρανος

English (LSJ)

ον,

   A very distinct, Antig.Mir.45 ; περίτρανα λαλεῖν Plu. 2.4a; of an orator, very lucid, Phld.Rh.1.336S. Adv. -νως, λαλεῖν, λέγειν, M.Ant.8.30, EM729.31.

German (Pape)

[Seite 597] sehr deutlich; Sp., wie Plut., περίτρανα λαλεῖν, de educ. lib. 5; – auch περιτρανής, ές, wie das adv. περιτρανῶς M. Ant. 8, 30 zeigt.

Greek (Liddell-Scott)

περίτρᾱνος: -ον, λίαν διακεκριμένος, σαφῶς ἀκουόμενος, Συνέσ. 15Β, κτλ.· περίτρανα λαλεῖν Πλούτ. 2. 4Β, ἔνθα ἴδε Wyttenb. ― Ἐπίρρ. -νως. Μᾶρκ. Ἀντωνῖν. 3. 80, Ἐτυμολ. Μέγ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui a le son très clair, clair, très net.
Étymologie: περί, τρανός.