ῥιζοβόλος

English (LSJ)

ον,

   A striking root, Nic.Th.69.

German (Pape)

[Seite 842] Wurzel werfend, d. i. Wurzel schlagend, Nic. Th. 69.

Greek (Liddell-Scott)

ῥιζοβόλος: -ον, ὁ σχηματίζων ῥίζας, ῥιζοβολῶν, Νικ. Θ. 69 - ῥιζοβολέω, ὡς καὶ νῦν, κοινῶς «πιάνω ῥίζαν», Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 5. 57, Ἀνθ. Π. 11. 246· - ῥιζοβόλησις, εως, ἡ, τὸ ῥιζοβολεῖν, Βυζ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui pousse des racines.
Étymologie: ῥίζα, βάλλω.