θεοβλαβέω

Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch

Menander, Monostichoi, 562

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: θεοβλαβέω	Medium diacritics: θεοβλαβέω	Low diacritics: θεοβλαβέω	Capitals: ΘΕΟΒΛΑΒΕΩ
Transliteration A: theoblabéō	Transliteration B: theoblabeō	Transliteration C: theovlaveo	Beta Code: qeoblabe/w

English (LSJ)

A to be θεοβλαβής, A.Pers.831, Them.Or.4.56c.

[Seite 1195] 1) gegen die Götter freveln, ὑπερκόπῳ θράσει Aesch. Pers. 817. – 2) ein θεοβλαβής sein, geistesverwirrt sein, Themist. or. 4 p. 56.

θεοβλᾰβέω: ἁμαρτάνω εἰς τοὺς θεούς, ἀσεβῶ, Αἰσχύλ. Πέρσ. 831. 2) εἶμαι θεοβλαβής, εἶμαι βεβλαμμένος τὰς φρένας ὑπὸ θεοῦ, Θεμίστ. 56C.

-ῶ :
offense les dieux, se révolter contre les dieux.
Étymologie: θεοβλαβής.