παραναλίσκω
μισῶ σοφιστὴν ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός → I hate the sage who recks not his own rede, I hate the sage who is not wise for himself, I hate the wise man who is not wise on his own
English (LSJ)
or παρᾰνᾱλ-όω, fut. -ανᾱλώσω,
A spend amiss, waste, squander, throw away, παραναλώσετε πάνθ' ὅσ' ἂν δαπανήσητε D.Prooem. 21 ; ἐκ τῶν ἰδίων π. εἰς οὐδὲν δέον Id.13.4, cf. J.BJ 3.7.13 ; ruin, τὴν πόλιν ib.2.21.7 :—Pass., of persons, to be sacrificed incidentally, παραναλώθησαν Plu.Lys.28, cf. D.S.14.5 ; ἀπολώλαμεν, παρανηλώμεθα LXX Nu. 17.12(27) : in Com., to be spent incidentally, pres. part. Pass. παραναλούμενος Antiph.164.5 : pf. παραναλωμένος Arched.2.11.
German (Pape)
[Seite 490] (s. ἀναλίσκω), dabei verwenden, verbrauchen, auch schlecht, auf verkehrte Weise, wider die wahre Absicht verwenden, παραναλίσκετε εἰς οὐδὲν δέον, Dem. 13, 4, vgl. prooem. 21, Luc. Gymnas. 38: Plut. oft u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
παρᾰναλίσκω: μέλλ. -ανᾱλώσω, κακῶς δαπανῶ, ἀσωτεύω, σπαταλῶ, παραναλώσετε πάντα ὅσ’ ἂν δαπανήσητε Δημ. 1432. 16· π. εἰς οὐδὲν δέον ὁ αὐτ. 167. 14· - Παθ., ἐπὶ προσώπων, ματαίως, ἀνωφελῶς θυσιάζομαι, παραναλώθησαν Πλουτ. Λύσανδρ. 28, κτλ.· - μετοχ. παθ. ἐνεστ. παρανᾱλούμενος (ἐκ τοῦ παραναλόω) ἀπαντᾷ παρ’ Ἀντιφάνει ἐν «Μύστιδι» 2. 5: πρκμ. παραναλωμένος, παρ’ Ἀρχεδίκῳ ἐν «Θησαυρῷ» 1. 11.
French (Bailly abrégé)
f. παραναλώσω, ao. Pass. παραναλώθην;
dépenser mal à propos ou en pure perte ; Pass. en parl. de pers. être sacrifié en pure perte.
Étymologie: παρά, ἀναλίσκω.
