Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

maculo

From LSJ
Revision as of 08:36, 13 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_9)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Μολὼν λαβέCome and take them

Plutarch, Apophthegmata Laconica 225C12

Latin > English (Lewis & Short)

măcŭlo: āvi, ātum, 1, v. a. 1. macula,
I to make spotted, to spot, speckle, variegate.
I Lit.
   A In gen. (only poet.), to stain, tinge, dye: telas maculare ostro, Val. Fl. 4, 368: et multo maculatum murice tigrim, id. 6, 704.—
   B In partic., to spot, stain, defile, pollute: maculari corpus maculis luridis, Plaut. Capt. 3, 4, 63: solum sanguine, Cat. 63, 7; cf.: terram tabo, Verg. A. 3, 29: dextra maculata cruore, Ov. de Nuce, 157.—
II Trop. (acc. to I. B.), to defile, dishonor, disgrace, etc. (freq. in Cic.): rex ille optimi regis caede maculatus, Cic. Rep. 2, 25, 46; cf.: partus suos parricidio, Liv. 1, 13: nemora nefario stupro, Cic. Mil. 31, 85: Catonis splendorem, id. Sest. 28, 60: tuum maculavi crimine nomen, Verg. A. 10, 851: inde metus maculat poenarum praemia vitae, spoils, Lucr. 5, 1151: obsoleta quoque (verba) et maculantia ex sordidiore vulgi usu ponit, Gell. 16, 7, 4.—Hence, măcŭ-lātim, adv., in a spotted or mottled fashion (late Lat.), Aug. Gen. ad Lit. 5, 10.