uto
From LSJ
Εὔτολμος εἶναι κρῖνε, τολμηρὸς δὲ μή → Audentiam tibi sume, non audaciam → Entschlossen zeige Mut, doch nicht Verwegenheit
Latin > English (Lewis & Short)
ūto: ĕre,
I act. collat. form of utor, q. v.
I Act. form only imp. utito, use, employ, make use of: eodem in omnes quadrupedes utito, Cato, R. R. 96, 2; so, utito, id. ib. 107, 2; 123; 126; and, VTVNTO, C. I. L. 204, 1, 8.—
II Pass.: quia supellex multa, quae non utitur, emitur, Nov. ap. Gell. 15, 13, 4: utetur veris usibus hasta rudis, Auct. Priap. 45.—For the gerund. and part. v. utor.
