λύμη
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
ἡ,
A outrage, maltreatment, esp. by maiming, ἐπὶ λύμῃ for the sake of insult, Hdt.2.121. δ; δόμων ἐπὶ λύμῃ A.Th. 880 (lyr.); ὑπ' ἄφρονι λύμᾳ Id.Eu.377 (lyr.); ἄνδρα οὕτω αἰσχρῶς λύμῃ διακείμενον Hdt.2.162; ὧν διαφθειρομένων οὐκ ἂν γίγνοιτο μεγάλη λ. τῇ πόλει Pl.Lg.919c; λ. καρπῶν καὶ προβάτων X.Oec.5.6; χωρὶς τῆς ἄλλης λύμης besides the mischief done, Hp.Fract.3: freq. in pl., outrages, indignities, λυμαίνεσθαι λύμῃσι Hdt.6.12; χερσὶ καὶ λύμαισι καὶ πᾶσιν κακοῖς S.El.1196, cf. 1195; φθείρειν λύμαις ἐχθίσταις Ar.Av. 1068; ταῖσδ' ἀδαμαντοδέτοισι λύμαις A.Pr.148 (lyr.), cf. 427 (lyr.); ἐπὶ ταῖς ἐρεθιζούσαις τὸν νουθετούμενον λύμαις Phld.Lib.p.8 O. II corruption, καθάπερ σιδήρῳ μὲν ἰός, ξύλοις δὲ θρῖπες . . συμφυεῖς εἰσι λῦμαι Plb.6.10.3. III damage in financial sense, πρὸς λύμην τῶν βασιλικῶν φόρων PMasp.2 iii 18 (vi A. D.), cf. 4.16 (vi A. D.); injury from disease, Ruf.Fr.64.
