μήτις

English (LSJ)

or μή τις, ὁ, ἡ, neut. μήτῐ, gen. μήτῐνος: (τὶς) old Gr. and Cret. for μηδείς, Il.12.272, al., Schwyzer 175 (Gortyn), Leg.Gort.5.13, al.; Cret. dat. sg.

   A μηδιμί IG22.1130.4:—hence    1 μήτι or μή τι, Adv., with imper., and inf. used imperatively, Il.1.550,5.130, etc.: with opt. to express a wish, ὄλοιντο μή τι πάντες S.Tr.383.    2 after Verbs of fear or doubt, Il.11.470, Od.2.67, etc.    3 in direct questions, μή τί σοι δοκῶ ταρβεῖν; do I . . ? (i.e. I do not), A.Pr.959, cf. 249, LXX Ge.20.9, Ev.Marc.4.21.    4 μή τί γε let alone, much less, οὐδὲ στρατιώτης οὗτός γε οὐδενός ἐστιν ἄξιος, μή τί γε τῶν ἄλλων ἡγεμών D.21.148, cf. 19.137; later, not to mention, οὐκ οἴδατε ὅτι ἀγγέλους κρινοῦμεν; μήτι γε βιωτικά 1 Ep.Cor.6.3: with a word between, ὡς . . δώσοντι δίκην, μή τι ποιήσαντί γε D.8.27; also μή τι δή Plb.12.8.6; μή τί γε δή, οὐκ ἔνι οὐδὲ τοῖς φίλοις... μή τί γε δὴ τοῖς θεοῖς D.2.23; also μητιγοῦν Ael.VH12.9; μή τι δή γε Phld.Rh.1.261 S., al.