ἄκασκα

English (LSJ)

Adv., (ἀκή B)

   A gently, ἄ. προβῶντες Cratin.126; but ἀκασκᾷ Pi.Fr.28.

German (Pape)

[Seite 69] (ἀκήν), sacht, προβῶντες Cratin. B. A. 371, 1; richtiger nach Ael. Dionys. bei Eust. Il. 668, 29 ἀκασκᾶ. Davon

Greek (Liddell-Scott)

ἄκασκᾰ: (*ἀκὴ ΙΙ), ἐπίρρ. ἥσυχα, ἄνευ θορύβου· ἄκ. προβῶντες, Κρατῖν. ἐν «Νόμοις» 5. - «ἡσύχως, μαλακῶς, βραδέως», Ἡσύχ.

English (Slater)

ἄκασκα] ἄκασκα· τὸν [[[μηδὲ]]]ν κακὸν ποιοῦντ（α)[ (supp. Lobel) Σ. fr. 6a (c) = fr. 28. cf. Eustath., proem. Pind. § 21, καὶ τὸ ἀκασκᾶ, ὃ δηλοῖ τὸ ἡσυχῶς (ἀκασκᾷ ed. vulg.).