αὐτόστονος

English (LSJ)

ον,

   A lamenting for oneself, γόος A.Th.916 (lyr.).

Greek (Liddell-Scott)

αὐτόστονος: -ον, ὁ στενάζων ἤ θρηνῶν δι’ ἑαυτόν, Αἰσχύλ. Θήβ. 916.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui gémit sur soi-même.
Étymologie: αὐτός, στένω.

Spanish (DGE)

-ον
que resuena por sí mismo, e.d. no por bocas mercenarias, γόος A.Th.917.