ἀστόλιστος

Ὁπόσον τῷ ποδὶ περρέχει τᾶς γᾶς, τοῦτο χάρις → Every inch of his stature is grace

Theocritus, Idylls, 30.3

Greek (Liddell-Scott)

ἀστόλιστος: ὁ μὴ ἐστολισμένος, Θεοδ. Προδρ. Ροδ. 21 (1, 216), Ἡσύχ. ἐν λέξει αὐσταλέος.

-ον desarrapado, desataviado glos. a ἀυσταλέος Hsch.