ἀντευποιέω

German (Pape)

[Seite 248] dagegen zur Vergeltung wohlthun, τινά, Ar. Plut. 1029; Xen. An. 5, 5, 21; τινά, ὧν εὖ πέπονθεν Is. 7, 8; vgl. Dem. Lept. 64; wird auch von Einigen getrennt geschrieben.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
ou mieux séparément ἀντ’ εὖ ποιέω;
obliger à son tour, acc..
Étymologie: ἀντί, εὖ, ποιέω.

Spanish (DGE)

portarse bien a su vez, devolver favores τοὺς ἑαυτὸν εὐεργετήσαντας Is.7.8, τὸν εὖ ποιήσαντα Arist.Rh.1374^a24, τοὺς ἀγαπῶντας ... καὶ τιμῶντας Arist.EN 1179^a28, τὸν εὖ ποιοῦντα Arr.Epict.2.14.18
•abs. μὴ εὖ παθὼν οὐ δυνηθῶ ἀντευποιῆσαι M.Ant.11.25
•a veces aparece escrito separado ἀντ' εὖ ποιεῖν v. ἀντί A.