δοξοφόρος

Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch

Menander, Monostichoi, 441

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: δοξοφόρος	Medium diacritics: δοξοφόρος	Low diacritics: δοξοφόρος	Capitals: ΔΟΞΟΦΟΡΟΣ
Transliteration A: doxophóros	Transliteration B: doxophoros	Transliteration C: doksoforos	Beta Code: docofo/ros

English (LSJ)

ον,

A winning fame, Man. 4.514.

[Seite 658] Ruhm bringend, Man. 4, 514.

δοξοφόρος: -ον, ὁ φέρων δόξαν, Μανέθ. 4. 514.