Βηρύτιος

From LSJ

παρώνυμα δέ λέγεται ὅσα ἀπό τινος διαφέροντα τῇ πτώσει τήν κατά τοὔνομα προσηγορίαν ἔχει, οἷον ἀπό τῆς γραμματικῆς ὁ γραμματικός καί ἀπό τῆς ἀνδρείας ὁ ἀνδρεῖος. → Things are said to be named 'derivatively', which derive their name from some other nam

Source

Spanish (DGE)

-ου, ὁ bericio ét. de Berito, I.BI 2.67, 506, Hdn.3.3.3, rel. su posible etim. (sc. βήρ) Zonar.122.34C., cf. βήρ, Βηρυτός.