αδιέξοδος

From LSJ

Ὕπνος πέφυκε σωμάτων σωτηρία → Incolumitas est corporis nostri sopor → Der rechte Weg ist zur Gesunderhaltung Schlaf

Menander, Monostichoi, 520

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀδιέξοδος, -ον) διέξοδος
(για τόπους)
1. αυτός που δεν έχει διέξοδο ή που δεν μπορεί κανείς να διεξέλθει
2. αυτός μέσα από τον οποίο δεν μπορεί κανείς να περάσει, αδιάβατος, απέραστος
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το αδιέξοδο α) αδιέξοδος δρόμος
β) δύσκολη, περίπλοκη κατάσταση για την οποία δεν υπάρχει λύση.