ανάργυρος
From LSJ
ὥστε ὁ βίος, ὢν καὶ νῦν χαλεπός, εἰς τὸν χρόνον ἐκεῖνον ἀβίωτος γίγνοιτ' ἂν τὸ παράπαν → and so life, which is hard enough now, would then become absolutely unendurable
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀνάργυρος, -ον)
1. αυτός που δεν έχει χρήματα, αχρήματος, απένταρος
2. αυτός που δεν παίρνει χρήματα για τις υπηρεσίες που προσφέρει
νεοελλ.
(για υπηρεσίες) αυτός που παρέχεται χωρίς λήψη χρημάτων, που γίνεται δωρεάν
αρχ.
αυτός που δεν εξαγοράζεται με χρήματα, αδωροδόκητος, αδιάφθορος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + άργυρος.
ΠΑΡ. αναργυρία].
