αποθήκη

Greek Monolingual

η (AM ἀποθήκη) αποτίθημι
καλυμμένος χώρος προορισμένος για τη διαφύλαξη εμπορευμάτων ή άλλων ειδών
νεοελλ.
1. ιδιαίτερος χώρος οχήματος, πλοίου, αμαξοστοιχίας, αεροπλάνου, όπου φυλάσσονται οι αποσκευές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού
αρχ.
1. αποθήκευση, αποταμίευση
2. «αποθήκη σωμάτων» — το νεκροταφείο
3. καταφύγιο («ἀποθήκην μέλλων ποιήσεσθαι εἰς τὸν Πέρσην» — να εξασφαλίσει καταφύγιο).