γιατρειά
From LSJ
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
Greek Monolingual
η (AM ιατρεία, Μ και ἰατρειά) ιατρεύω -1. ίαση, θεραπεία
2. ανακούφιση
3. διόρθωση, επανόρθωση, αποκατάσταση(«δεν έχει γιατρειά» — δεν διορθώνεται).
[ΕΤΥΜΟΛ. αρχ. ιατρεύω > αρχ. ιατρεία > ιατρεία > γιατρειά].
