διασμύχω

From LSJ

κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster

Source

German (Pape)

[Seite 602] durchschmauchen, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

διασμύχω: ἐπιτεταμ. σμύχω, εἰ πῦρ ἀχύροις ὑποκρυφθείη τέως μὲν ἔνδοθεν διασμύχει τῇ καύσει τὰ παρακείμενα, φλὸξ δὲ κατὰ τὸ φαινόμενον οὐκ ἐκδίδοται Γρηγ. Νύσσ. 1 σ. 826D· τοῦ πένθους οἱονεὶ πυρός τινος ἔνδοθεν αὐτῶν τὰς ψυχὰς διασμύχοντος αὐτόθι 2, σ. 196. ‒ Παθ., πῦρ διασμυχόμενον Φίλων 2. 143.

Spanish (DGE)

1 quemar, consumir lentamente o a fuego lento (πῦρ) διασμύχει ... τὰ παρακείμενα Gr.Nyss.M.44.1288A, cf. Hom.in Cant.72.2, de la fiebre ἔνδοθεν ἔτι τὸ σῶμα τοῦ πυρετοῦ διασμύχοντος Gr.Nyss.M.46.1132A, fig. τοῦ πένθους οἱονεὶ πυρός τινος ἔνδοθεν αὐτῶν τὰς ψυχὰς διασμύχοντος Gr.Nyss.V.Macr.400.8, cf. M.46.84C.
2 intr. en v. med. consumirse, arder lentamente πῦρ διασμυχόμενον Ph.2.143.

Greek Monolingual

διασμύχω (Α)
κρυφοκαίω, κουφοκαίω.