διοχυρόω
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
strengthened for ὀχυρόω, Plb.5.46.3 (Pass.).
Spanish (DGE)
fortificar en v. pas., Plb.5.46.3.
Greek (Liddell-Scott)
διοχῠρόω: ἐπιτεταμ. ὀχυρόω, Πολύβ. 5. 46, 3.
Russian (Dvoretsky)
διοχῠρόω: сильно укреплять (διωχυρωμένος τάφροις καὶ χάραξι Polyb.).
German (Pape)
verstärktes ὀχυρόω, Pol. 5.46.3.
